• গগৈ-মোহন চাৰৰ জীৱন যৌৱন

সত্তৰটা বসন্তই গৰকি যোৱা গগৈ-মোহন চাৰৰ দেহা,
চুগাৰ প্রেছাৰ ইউৰিক এচিডে পাতিছে ৰমৰমীয়া বেহা..
সত্তৰটা বসন্তৰ পাছটো গগৈ-মোহন চাৰৰ ফুল অন জৱানী,
একেবাৰে আফ্ৰিকাৰ চিৰসেউজ বননী..
সছাই মহান তোমাৰ জীৱন যৌৱন,
মিঠা হাঁহিৰ জীপাল কৰা চুনিয়া বাইদেউৰ ৰূপ-বন..
গগৈ-মোহন চাৰে বোলে মোক পুজিবা নিতে,

তেতিয়াহে থাকিবা সুখে..
কাৰন মই এতিয়া জাপান আমেৰিকা নকৰো ভ্ৰমন,
মূল্যবৃদ্ধী ৰুপে এতিয়া মাঠো ৰাইজক কৰো দংশন !!

 

-কৌশিক গগৈ

• প্ৰেম

মোৰ প্ৰেমৰ কবিতা শুনা...
তাই মোক লগ পালে
মই তাইক লগ পালো,
মই প্ৰেম প্ৰস্তাব দিলো তাই প্ৰেমৰ সলনি বন্ধুত্ব দিলে,

তাই বান্ধৱী হল,
মোৰ মন ক্লান্ত হ'ল,
তাইৰ বন্ধুত্ব বাড়িল
মোৰ প্ৰেম বাড়িল ।

তাইৰ আগত পুনৰ মোৰ প্ৰেম প্ৰস্তাব গ'ল...
তাই পূনৰ নাকছ কৰিলে,
মোৰ কলিজাত ধুমুহা বলিলে,
মোৰ আশা মৰহি গ'ল
তাইৰ মনত মোৰ বন্ধুত্ব কমি গ'ল,
সপোনত মোক তাই আমনি কৰিলে
তাইৰ ভাৱনাত মোৰ হৃদয়ে পূনৰ কান্দিলে,
তাই মোক এৰি গ'ল
মোৰ হৃদয় ভাগি গ'ল ।

আমি পূনৰ লগ পালো...
তাই দুখী আছিল
মই অকল সৰীয়া আছিলো,
তাত আৰু কোনো নাছিল
কেবল আমি দুটাহে আছিলো,
তাই উচুপিব লাগিল
তাইৰ উচুপনিত মোৰ হৃদয় আকৌ ভাগিল,
নাছিল কোনো প্ৰেমৰ প্ৰস্তাব
নাছিল কোনো হা বা না ।

আমাৰ মিলন কেতিয়ঁও ন'হল...
তাই মোৰ প্ৰেমত পৰিল
মোৰ মনে কান্দিব লাগিল,
তাইৰ মনত মোৰ ঠাই বাড়িল
মোৰ উপৰত সৰগ ভাগিল,
আমিযে এতিয়া হ'ব নোৱাৰো এক
মাজত আছে বাধা াসঅনেক,
তাই মাটিৰ উপৰত পৰি কান্দি থাকিল
নিৰুপাইহৈ মাটিৰ তলত মোৰ দেহ শুই থাকিল ।
-কৌশিক গগৈ

• মোৰ আধৰুৱা কবিতা

মোৰ জীৱন এক প্ৰহেলিকা,

এক ধুঁসৰ ছবি,

চকুলোৰ লোটোক নিগৰে তোমাক কাখত বিছাৰি,

তুমি মোক নাজাবা পাহৰি ।

তোমাৰ মৰম এচমকা কলামেঘ,

বিষাদৰ নিজৰা তোমাৰ স্মৃতি,

নাজানো মোৰ এই নাটৰ কেতিয়া পৰিব পট ।

জোৰোলা কৰিছে তোমাৰ স্মৃতিয়ে,

সেয়েহে আকিছো মোৰ হৃদয়ৰ ভাল পোৱা

মোৰ কবিতাৰ পঙ্গিতিয়ে পঙ্গিতিয়ে ।

আশাৰ এজাক জোনাকি হৈ,

অপেক্ষৰ উৰনি গুছাই,

তুমি আহিবা আৰু সম্পূৰ্ণ কৰিবা মোৰ

আধৰুৱা কবিতা ।

-কৌশিক গগৈ

• মোৰ এটি কণমানি সপোন

এটি কণমানি ঘৰ,
এটি দুটি কৰি কেইটিমান জোনাকি সপোন,
আৰো বিছাৰো
তোমাৰ উঠৰ এমুঠি হাঁহি...

নাজানো তুমি এতিয়া ক'ত,
কি তোমাৰ নাম,
সাগৰিকা সংঘমিত্ৰা নে অপৰোপা,

দুচকুৰ চিনাকি নাথাকিলেওঁ তুমি যে মোৰ একেবাৰেই আপোন ।।

ভাল পাওঁ তোমাক নিকা হৃদয়েৰে,
অপেক্ষাৰ উৰণি গুচাই তুমি আহা মোৰ কাষলৈ,
নিচেই কাষলৈ..
এচমকা জোনাকহৈ ।

--কৌশিক গগৈ

• মহাদেৱৰ ফেচবুক একাউন্ত

কৈলাশলৈ গৈছিলো মহাদেৱক লগ কৰিবলৈ,
তেওঁৰ ভাল-বেয়াৰ খবৰ লবলৈ ।
আৰামী চকিত আছিল মহাদেৱ বহি,
হাতত মবাইললৈ দেৱী পাৰ্বতিৰ এছ.এম.এছ. পড়ি ।।
মোক দেখি কলে কি খবৰ ভক্ত,
মোৰ লগত হবি নিকি ভাঙৰ ৰাগিত মত্ত ।
মই কলো আহিছো কেবল তোমাৰ খবৰ লবলৈ,
আই পাৰ্বতিৰ আর্শীবাদ লবলৈ ।।
 

তেওঁ কলে পাৰ্বতিৰ আজিকালি কিযে স্মাইল,
প্রতিক্ষণে মোক কৰিস থাকে ঘাইল ।
পাছে এটা কঠা মোৰ প্রিয় ভক্ত,
কৰিবিনে সহায় মোক ভাঙৰ ৰাগিত নহৈ মত্ত ।।

হব বুলি কৈ মই দিলো মই মিঁচিকিয়া স্মাইল,
কাৰন তেওঁৰ সাপ মাৰিবলৈ নিয়া নাই মই ফেনাইল ।
তেওঁ কলে নোৱাৰো আৰু প্রতি দিনে বিশটাকৈ এছ.এম.এছ. কৰিব কাউন্ত,
লাগে মোক এটা ফেচবুক একাউণ্ট ।।

ফেচবুকত কৰিব বিছাৰো গাভৰুৰ ষ্টেটাচ লাইক,
আনি দিবি তই মোক এখন ছালিয়া বাইক ।
নোৱাৰু আৰু ফুৰিব বজাই ডম্বৰু,
বাইকৰ পাছৰ ছিটত উঠাই ফুৰিম ৰুপহী গাভৰু ।

--কৌশিক গগৈ

• এমুঠি প্ৰশ্ন

তাইক মোৰ মনৰ কথা ক'ব লাগিব,
মোৰ সছা ভালপোৱাৰ এটা নাম দিব লাগিব,
মনৰ কথা মনতে ৰাখি থলে কলিজাত এদিন বেদনাই বাহ সাজিব,
মৃত্যুৰ বাহিৰে তেতিয়া জানো মোৰ অন্য পথ থাকিব,
নাজানো তাইৰ পচন্দনো কি,

মাঠো জানো মই তাইক সছা অন্তৰেৰে ভাল পাঁওতাই জানো মোৰ প্ৰস্তাব গ্ৰহন কৰিব,
কিন্তু তাইক কম কেনেকৈ

''তুমি মোৰ প্ৰানৰ প্ৰতিমা,
তাইৰ কাষলৈ গলে মই যে হৈ যাঁও বাকৰুদ্ধ,
সছাকৈয়ে মোৰ প্ৰেম একোটা বৃহৎ প্ৰশ্ন...?

                    ---কৌশিক গগৈ